Onderwijs op afstand door de ogen van onze Jongerenraad (deel 5)
Onze jongeren van de GKA-Jongerenraad delen hun ervaringen en die van hun omgeving met onderwijs op afstand gedurende de coronacrisis. Hiermee geven zij een inkijkje in hoe zijzelf en hun familie, vrienden en kennissen omgaan met deze bijzondere situatie. Begin maart was het nog zoeken naar goede vormen van onderwijs op afstand, maar de initiatieven om thuis te kunnen blijven leren schoten als paddestoelen uit de grond. Hieronder leest u de laatste verhalen van de jongeren.
'We helpen elkaar en communiceren veel via apps' - Aisha
“Het is druk bij mij thuis”, vertelt Aisha (16). “Ik kom zelf uit een gezin van vijf en er zijn ook neefjes bij mij thuis. Iedereen volgt online lessen, waaronder ik. Maar sommige vakken zijn uitgevallen. Docenten sturen dan een samenvatting die je moet leren. Want er zijn nog wel gewoon toetsen, ook online. Ik krijg ook veel mails van school. En vragen stellen aan de docent doe je ook via de mail, al krijg je niet altijd een reactie. Er is dus veel drukte en ik mis soms het overzicht."
Sneller achterlopen met werk
"Ik merk ook dat je sneller achterloopt met werk. Ik doe veel op het laatste moment. Ik en mijn medestudenten helpen elkaar wel. In apps communiceren we met elkaar. Wat ik vervelend vind, is dat docenten juist nu de voortgang willen testen. In deze stressvolle periode. Dat geeft denk ik geen goed beeld.”
'Ik besef me nu hoe gehecht ik ben aan mijn universiteit' - Lamyae
“Pas nu ik de hele dag thuis zit, besef ik me hoe gehecht ik ben aan mijn universiteit.” Lamyae studeert Geneeskunde aan de Erasmus Universiteit Rotterdam: “Ik volg mijn hoorcolleges inmiddels thuis, in Roosendaal. In ons gezin vertegenwoordigen we alle schoolniveaus. Mijn oudere zus studeert op het HBO, mijn ene zusje zit op de middelbare school en de jongste op de basisschool. Vooral mijn jongste zus heeft begeleiding nodig bij haar huiswerk en taakjes, terwijl mijn andere zusje veelal zelfstandig aan de slag kan."
"Toegang tot de juiste tools is essentieel voor kansengelijkheid."
Veel initiatieven om leerlingen van middelen te voorzien
"De begeleiding van mijn jongste zusje wisselen we thuis af, wat het haalbaar maakt. Voor ouders met meerdere kinderen op de basisschool zal het vast een flinke klus zijn. Wat dingen ook erg vergemakkelijkt is dat we allemaal een eigen laptop hebben. Ik kan me goed voorstellen dat dat in sommige gezinnen ook wel anders kan zijn. Daar maak ik me zorgen om: school zou voor ieder kind net zo toegankelijk moeten zijn. Het is hét middel om kansengelijkheid te bevorderen. Toegang tot de juiste tools is daarvoor essentieel en die kan niet iedere ouder zijn of haar kind bieden. Gelukkig zie ik veel initiatieven voorbij komen die leerlingen voorzien van deze middelen. Dat vind ik erg mooi om te zien."