Gastblog Zahraa: mijn leven in het teken van taal

Weblogs

Als klein meisje keek ik met bewondering naar de Engelse woordenboeken van mijn vader. Ik stond af en toe naast hem als hij zijn lesplannen ging maken, hij was namelijk docent Engels. Dat was ook de tijd, toen ik begon te beseffen dat er zo veel talen in de wereld bestaan, anders dan de Arabische en Engelse. Ik begon veel vragen te stellen van hoe talen zijn ontstaan, hoe komt het dat een bevolkingsgroep een taal spreekt en middels een andere taal communiceert en of het brein van een mens die meerdere talen spreekt anders eruitziet dan dat van een eentalige. Dat verklaart wellicht waarom ik een Bachelor in Engelse taal en cultuur heb gestudeerd aan de Universiteit van Aleppo en voor de research master Taalwetenschap heb gekozen. Ik ben heel erg gefascineerd in talen en alles daaromheen waar taal een effect op kan hebben. Helaas kon ik mijn master door de oorlog in Syrië niet afronden. Mijn studie werd on hold gezet.

Foto Zahraa
Beeld: ©GKA

Noodgedwongen een nieuwe taal leren

Terwijl mijn studie abrupt en verplicht werd gestopt, kon ik mijn passie voor het onderwerp niet tegenhouden, vooral omdat ik in andere landen het effect van taal nog helderder zag. Ik heb eerst bijvoorbeeld zelf mijn weg moeten vinden om het Nederlands te leren. Dat kreeg ik binnen één jaar gedaan en ik genoot er enorm van. Ik ben het dus niet heel erg mee eens met het idee dat het Nederlands een moeilijke taal is. Ik vind wel dat het Nederlands een taal is met veel bewegingen bij wijze van spreken, in tegenstellingen tot bijvoorbeeld het Engels waar je niet te maken krijgt met een werkwoord dat helemaal tot het einde van de zin verhuist.

Ik ben het er niet mee eens dat Nederlands een moeilijke taal is. Wel is het een taal met veel bewegingen.

Net zoals bij andere nieuwkomers, ervaarde ik ook de nodige drempels, maar uiteindelijk werd ik toegelaten voor (opnieuw) een master bij de Universiteit van Utrecht. Tijdens mijn masterstudie is mijn interesse in talen en meertaligheid alleen maar gegroeid, maar talige gelijke kansen in het onderwijs voor kinderen in migratiecontext hadden in het bijzonder mijn aandacht aangetrokken. Dat kwam vooral omdat ik mijn tweeling op school door de taal zag worstelen, terwijl dat ik als moeder zeker wist dat het niet aan hun cognitie lag. Hoe kan je zoiets met de school communiceren, terwijl dat je zelf als moeder de taal, de school- en de onderwijscultuur in Nederlands nog niet machtig bent?

“Mijn aandacht ging naar kinderen in migratiecontext. Dat kwam vooral omdat ik mijn tweeling op school door de taal zag worstelen.”

Toetsen van nieuwkomers

Ik moest een onderwerp kiezen voor mijn term paper. Het onderwerp ging ongetwijfeld over toetsen van nieuwkomers en hoe eerlijk het is zoals het nu gebeurt. Ik heb derhalve toen Prof. Elma Blom, hoogleraar Taalontwikkeling en Meertaligheid in Gezin en Onderwijs benaderd om te vragen of zij mijn term paper zou kunnen begeleiden. Dat leidde ertoe dat ik ook mijn stage en thesis bij Elma heb gedaan. Voor mijn afstudeerproject heb ik rekentesten in het Arabisch en Nederlands ontwikkeld en met deze nieuwe materialen een groep Syrische vluchtelingenkinderen getest. De uitkomsten heb ik ook in een artikel verwerkt en ingediend bij een internationaal tijdschrift. Vorig jaar werd het via deze site gepubliceerd.

In 2018 ben ik afgestudeerd en daarna werkte ik bij de UU aan een project waarin we de taalvaardigheden van vluchtelingenkinderen onderzochten. Daarnaast werkte ik bij Koninklijke Kentalis als onderzoeksmederwerker. Sinds 2019 ben ik als trainee gestart bij de Gemeente Amsterdam. 

De Gelijke Kansen Alliantie

Gelijke kansen in het onderwijs, maar ook in algemene zin blijft voor mij een onderwerp dat voortdurend aandacht moet blijven krijgen. Ik weet en ik ervaar(de) persoonlijk hoe het anders kan zijn en hoe het voelt. Het is een zuur gevoel van onmacht. Mijn tweeling zit op de basisschool en daardoor zie ik precies waar de schoen wringt in het onderwijs van nieuwkomers. Het blijft nog steeds, ondanks alle inspanningen een blinde vlek die nog veel meer aandacht moet krijgen. 


“Ik weet en ervaar persoonlijk hoe het anders kan zijn en hoe het voelt.”

Ik werd getagd op een post van Monaïm Benrida, de programma manager van de Gelijke Kansen Alliantie. Het ging over de rijkdom van meertaligheid. Ik werd heel erg geïnspireerd door de talkshow over meertaligheid, maar ik was ook daarnaast blij dat er zo’n belangrijk programma binnen het ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap bestaat. Dat hebben wij gewoon onmisbaar en broodnodig. Ik ben daarom sinds begin 2021 begonnen bij de GKA om een opdracht van zes maanden te doen.

Thema taal

Binnen de GKA ben ik de projectleider van het thema taal. Onder de breed scala aan interventies die worden ondernomen om gelijke kansen te bevorderen, zijn er in het kader van de GKA interventies die zich op taal richten. Die neem ik onder de loep en ik probeer vooral te kijken naar wat er nog ontbreekt én wat er nog meer kan. Daarnaast ben ik constant in gesprek met taal- onderwijswetenschappers, zodat wij de plannen ‘evidence-based’ richten, allemaal met de bedoeling dat er ooit een dag komt dat ieder kind een optimaal en eerlijk onderwijs zou krijgen en het beste uit zichzelf zou halen. 


Ik kijk met trots naar een geslaagde periode, waarin ik veel heb geleerd, zoveel inhoudelijk als procesmatig. Ik kon door de opdracht mijn netwerk vergroten en kennis maken met verschillende partners die gelijke kansen op het gebied van taal bevorderen. Het heeft me ook kunnen laten zien wat er landelijk speelt en in welke opzichten het ministerie anders functioneert dan de gemeente. Het was weliswaar allemaal online op afstand, maar ik kon toch een feeling houden met het team. Ik hoop(te) toch heel erg om op kantoor bij de hoge toren te kunnen werken. Dat zal ik nog vasthouden voor de toekomst. 

“Ik kijk met trots naar een geslaagde periode, waarin ik veel heb geleerd. Zowel inhoudelijk als procesmatig. 

Na de GKA

Met mijn academische achtergrond en ambtelijke ervaring en omdat ik het heel belangrijk vind om wetenschap met beleid te blijven verbinden, ga ik in mijn volgende en laatste opdracht bij de afdeling Chief Science Office binnen de Gemeente Amsterdam werken. Ik ga meedraaien in de redactie van Openresearch Amsterdam. Dat is het digitaal platform van de gemeente Amsterdam en de kennisinstellingen van Amsterdam, waar onderzoek en innovatie wordt gepubliceerd en waar informatie over onderzoek van de gemeentelijke organisaties, partners en kennisinstellingen getoond wordt, zodat onderzoekers (ambtenaren, wetenschappers en anderen) elkaar kunnen vinden. Daarnaast ga ik in samenwerking met de bestuursadviseur en het team Europa van de gemeente, de volgende fase van het City Science Initiative traject helpen vorm te geven. 


Dat zegt misschien al met al hoe het zit met gelijke kansen in Nederland. Toch moet je gelijkheid soms zelf met de hand grijpen, want het is niet vanzelfsprekend. 

Reactie toevoegen

U kunt hier een reactie plaatsen. Ongepaste reacties worden niet geplaatst. Uw reactie mag maximaal 2000 karakters tellen.

* verplichte velden

Uw reactie mag maximaal 2000 karakters lang zijn.

Reacties

Er zijn nu geen reacties gepubliceerd.